Inspiratie

De zoektocht van Mette Maya uit zich in twee richtingen : het maken van golven en constructies.
Het ene is los en wild, het andere is fijn en afgemeten, vergelijkbaar met hoe ze haar leven leeft, wegdrijvend en proberen te verdwijnen en geaard blijven en bouwen aan haar huis.
Het zoeken van evenwicht tussen haar spontane aard en de verantwoordelijkheid van een artiest en moeder te zijn.
Werken met klei is zoeken naar structuren die geest en materie  verbinden, de sfeer materialiseren.

Bij de opbouw van een werkstuk wordt ze intens geabsorbeerd, een vorm van hypnose die zich om haar weeft.
De transformatie van klei is een manier om de wereld te interpreteren, om te zien wat er werkelijk is, om zin te geven.
Elke vorm die ze creëert is een reactie op een ervaring.

De golven zijn voor haar het symbool en middel om beweging te begrijpen, deels door de natuurlijke neiging van golven tot voortdurende beweging en ze zelf altijd van de ene naar de andere plaats bewoog.  De afdruk na het wegbranden van de houten armatuur, registreert de sporen van wat er ooit was. Ook onze ervaringen in het leven laten blijvende sporen na, maar het vaste moment van ervaring is voor altijd verdwenen, verdampt in subtiele essenties zonder structuur die we met ons mee kunnen nemen. De golf komt en gaat? Zo doen wij dat ook.

Na een tijdje, na zoveel wegbranden en onthullen wat achterblijft, is er de behoefte aan een directe verbinding met klei met een geheel eigen structuur, dit zijn constructies gemaakt door opbouw. 
In dit proces geeft ze aan de klei textuur, trekt ze de stroken uit elkaar en laat ze deze over elkaar vallen.
De structuren  weerspiegelen voor haar het verstrijken van de tijd, een evenwicht tussen de vergankelijkheid van de golven en de eonen van het land.

Techniek

De keramische golven zijn opgebouwd uit lagen klei die gevormd zijn op een basis van gebogen dunne latten. Vaak hangt ze de basisstructuur op aan het plafond, zodat zwaartekracht zijn rol kan spelen terwijl ze lagen toevoegt en het materiaal laat drogen tussen elke laminering.
Ze gebruikt hiervoor verschillende kleisoorten, elk met hun eigen stem.
De verschillende reacties in het vuur creëren vaak onvoorziene verrassingen.

Aardewerk wordt gemengd met steengoedglazuren. 
Ze combineert porselein en aardewerk en elk stuk wordt verschillende keren gebakken.
Telkens opnieuw glazuren en bakken heeft een uniek effect op de oppervlakte en de vorm, totdat het werk ‘compleet’ aanvoelt.
Dit proces van loslaten van de controle over het resultaat en verassingen verwelkomen, zijn essentieel onderdeel van haar werk.